Dwanaście prac Heraklesa
Reżyseria: Elżbieta Depta
Scenografia: Iwona Bandzarewicz
Muzyka: Piotr Klimek
Teksty utworów muzycznych i recytatywów: Małgorzata Zwolińska
Multimedia: Iwona Bandzarewicz, Małgorzata Zwolińska
Ruch sceniczny: Tomasz Wesołowski
Asystent reżysera: Lech Walicki
Inspicjent: Marek Stawowczyk
Występują:
Amazonka, Hydra, Chór: Katarzyna Kopczyk
Rozkosz, Chór: Diana Jędrzejewska-Szumska
Hipolita, Hydra, Chór: Iwona Olszewska-Watemborska
Cnota, Chór: Olga Przeklasa
Atlas, Augiasz, Chór: Włodzimierz Jasiński
Gerion, Hades, Lew, Hydra, Chór: Andrzej Kopczyk
Herakles: Kacper Lech (gościnnie)
Eurysteusz, Cerber, Chór: Bartłomiej Olszewski
Jolaos, Chór: Lech Walicki
Wyrocznia, Amazonka, Chór: Jagoda Jasnowska/Karolina Lichocińska (gościnnie)
Scena dla młodzieży i dorosłych
premiera: 24 listopada 2018
czas trwania: 1 godz. 30 min., 1 przerwa
spektakl dla widzów w wieku 12-14 lat
Dzieje greckiego bohatera Heraklesa opowiedziane za pomocą atrakcyjnego języka teatru formy. Herakles jest symbolem człowieka pracowitego, ale porywczego, cierpiącego przez własne występki, za które musi odpokutować, wykonując dwanaście nadludzkich prac. Autorzy przedstawienia oparli się na wersji mitu Jana Parandowskiego, wzbogaconej o obecność – niczym w średniowiecznym moralitecie – dwóch figur Cnoty (rozumianej jak dążenie do równowagi i moralności) i Rozkoszy (rozumianej jako folgowanie własnym zachciankom i instynktom), pomiędzy którymi rozdarty jest bohater. Spektakl rozgrywa się w czterech planach. Zobaczymy aktorów w żywym planie, aktorów w maskach, lalki i teatr cieni. Oprawa plastyczna przedstawienia nawiązuje do sztuki greckiej, w tym malarstwa wazowego. Muzyka jest inspirowana tradycją starogrecką i grecką muzyką współczesną.
Autorzy spektaklu interpretują mit o Heraklesie jako opowieść o młodzieńczym buncie, którego konsekwencją są nieprzemyślane czyny. Herakles w trakcie opowieści dojrzewa, uczy się odpowiedzialności za siebie i za innych, a także pokory w znoszeniu trudów życia. Historia herosa pokazuje, że nawet najcięższe winy można odpokutować, jeżeli ma się dość cierpliwości i odwagi, aby krytycznie spojrzeć na samego siebie. Spektakl adresowany jest do uczniów starszych klas szkół podstawowych i średnich.
Dzięki zabiegowi osadzenia spektaklu w czterech planach, jest na co popatrzeć. Scena ani na chwilę nie pozostaje niewykorzystana – przewijają się przez nią aktorzy w żywym planie, aktorzy w maskach, animowane lalki (wielkie brawa dla pracowni lalkarskiej) i cienie. Uznanie należy się aktorom za dużą dyscyplinę w grze zespołowej. Oprawa plastyczna nawiązuje do tragedii antycznej, zarówno w scenografii, jak i w projekcji multimedialnej. Dopełnieniem starogreckiego klimatu jest nastrojowa muzyka inspirowana na przemian stylizowanymi na antyczne oraz współczesno – greckimi brzmieniami.
To doskonała propozycja dla młodej publiczności, będąca uzupełnieniem lekcji języka polskiego, ukazująca w tradycyjny, ale bardzo atrakcyjny sposób znany mit. To także możliwość przypomnienia sobie przez nieco starszą widownię opowieści o dzielnym Heraklesie. Bo spektakl nie ma ograniczeń wiekowych, a zrealizowanie go w sposób tradycyjny, z wielką dbałością o detale, czyni go wartym obejrzenia niezależnie od wieku.
Anna Małachowska, „NaScenie.info”