Andrzej Błażewicz

Reżyseria, ruch sceniczny, opracowanie muzyczne: Roksana Miner
Scenografia, kostiumy: Agata Stanula
Przygotowanie wokalne: Jarek Oberbek
Reżyseria światła: Maciej Iwańczyk
Produkcja: Anna Ratkowska-Filipowicz
Asystentka reżyserki: Jagoda Jasnowska
Inspicjent: Krzysztof Karaś

Występują:
Dziewczyna w ogniu: Jagoda Jasnowska
Tata, Wróżka: Zbigniew Kozłowski
Mama, Filantrop: Katarzyna Kopczyk
Siostra Gosia, Awangarda Protestu: Diana Jędrzejewska-Szumska
Brat Krzyś, Straż Pożarna: Jan Dusza (Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, Filia we Wrocławiu, gościnnie)
Ksiądz, kolega Martyny ze szkoły: Paweł Kuźma 

Scena dla dzieci starszych

prapremiera: 13 września 2024
czas trwania: 1 godz. 15 min.
spektakl dla widzów od 12 lat

To nasycona symboliką i osadzona w konwencji realizmu magicznego opowieść o poszukiwaniu tożsamości i odkrywaniu wewnętrznej siły. Martyna, tytułowa dziewczyna w ogniu, jest wrażliwa, pełna marzeń, ale zmaga się również z lękami i niepewnością. Jej życie codzienne toczy się w zwyczajnym otoczeniu, jednak jej wewnętrzny świat przemyśleń jest bogaty i pełen symbolicznych obrazów. W dniu swoich czternastych urodzin Martyna wyrusza w metaforyczną podróż przez las własnych myśli i emocji. Podczas tej wyprawy spotyka Wróżkę, Filantropa, Straż Pożarną oraz Awangardę Protestu. Nastolatka walczy o prawo do swojego buntu i gniewu, jednocześnie próbując odnaleźć sens i swoje miejsce w świecie.

Ogień, który jest kluczowym symbolem w sztuce, reprezentuje w Martynie zarówno destrukcję, jak i odrodzenie. To metafora jej wewnętrznej siły i pasji, ale także strachu przed tym, co nieznane i niebezpieczne. Dziewczynie w ogniu towarzyszymy w chwili, kiedy uczy się akceptować swoje uczucia i odkrywa swoją tożsamość, przekształcając się z wybuchowej i niepewnej dziewczynki w pewną siebie młodą kobietę.

Jej zmagania z oczekiwaniami rodziny, presją społeczeństwa i własnymi lękami są uniwersalne i poruszą serca widzów. Martyna pokazuje, że prawdziwa siła pochodzi z akceptacji siebie i odważnego stawiania czoła wyzwaniom życia.

Tekst powstał w ramach 34. Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, przeprowadzonego w formie programu pisarskiego.

„Dziewczyna w ogniu” w bardzo ciekawy sposób łączy w sobie humor z mądrością rozumianą jako brak nachalności w kwestii mówienia o tym, co nastolatek powinien czuć i jak się zachowywać. Zrozumienie tego, że ma się prawo do bycia nierozumianym, to wydaje się być kluczem do spektaklu Roksany Miner. Nie udałoby się to, gdyby nie główna rola Jagody Jasnowskiej – jej Martyna umiejętnie balansowała między typowymi, nastoletnimi rozterkami, a głębszą, pełną emocji refleksją młodej kobiety.

                                                                                                                                                                                   Piotr Gaszczyński, Teatr dla Wszystkich