JAN POLEWKA – malarz, scenograf, reżyser, dyrektor Teatru Groteska w latach 1990-98. Jest wszechstronnym człowiekiem teatru, w tym także autorem nowych przekładów komedii Goldoniego i Moliera oraz adaptacji i scenariuszy.

Jan Polewka studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – malarstwo u prof. Jonasza Sterna i scenografię w katedrze Andrzeja Stopki. W teatrze debiutował scenografią do sztuki Pabla Picassa Pożądanie schwytane za ogon w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego. Przez ponad pół wieku współpracował z 40. teatrami w Polsce i Europie, począwszy od teatrów: im. Kochanowskiego w Opolu, im. Słowackiego w Krakowie i Współczesnego w Warszawie. Był także scenografem etatowym teatrów: Starego w Krakowie i Polskiego w Warszawie.

Przez ponad 30. lat współpracował z włoskim reżyserem Giovannim Pampiglione z którym zrealizował kilkanaście weneckich sztuk Goldoniego (Łgarz i Wenecja w Teatrze Starym w Krakowie), Gozziego (Król Jeleń w Teatrze Współczesnym w Warszawie), Medyk mimo chęci Moliera w Grotesce, jak również Amfiparnasso w Warszawskiej Operze Kameralnej. Dla tejże Opery Kameralnej projektował także scenografie do Krakowiaków i górali i Halki w reżyserii Kazimierza Dejmka, z którym współpracował od lat 80., projektując w latach 1980 – 2001 scenografie do Uciech staropolskich, Gry o narodzeniu i męce, Zemsty i Dialogus de passione w teatrach Polskim i Narodowym w Warszawie.

W latach 90. Jan Polewka był dyrektorem a także reżyserem autorskich spektakli w Teatrze Groteska takich jak Miromagia, W 80 dni naokoło światów i Wielki teatr Muminków.

Poza działalnością sceniczną jest także publicystą i autorem książki Dom pod wiecznym piórem – opowieści o dziejach krakowskiego Domu Literatów, która została wyróżniona nagrodą Książki Miesiąca w 2022 roku, oraz felietonów i scenariuszy filmów dokumentalnych.