koprodukcja Teatru Groteska i Fundacji Sztukarnia

Pomysł i koncepcja artystyczna: Helena Wróbel
Scenariusz: Kamil Błoch
Reżyseria: Dorota Kaczor
Muzyka: Zespół Pieśniara (muzyka na żywo)
Scenografia, kostiumy, lalki: Helena Wróbel
Konsultacja historyczna: Alicja Zioło
Konsultacja pantomimiczna: Tadeusz Dylawerski

Występują:
Dorota Kaczor
Bartłomiej Olszewski
Helena Wróbel
Zespół Pieśniara

 

Dzieciństwo większości z nas mogło nie być łatwe. Jakże by mogło, skoro dzieciństwo ma nas przygotować do najtrudniejszego zadania w życiu — bycia dorosłymi. A kiedy już stajemy się dorośli, okazuje się, że to nadal bycie dzieckiem, które udaje, że wie, co robi, ale czasem czuje się bardzo samotne...

Inspiracją dla twórców spektaklu jest historia i architektura Krakowa, a w szczególności gzymsy i elewacje, na których wiszą zabytkowe maszkarony. W dorosłym życiu też możemy spotkać nasze osobiste maszkarony. Niekiedy trwają przy nas kompletnie niezauważone przez lata. Są wypieranym lękiem lub wiecznie zapominanym obowiązkiem. Są problemami w relacjach z bliskimi. Są kryzysem klimatycznym i podziałami społecznymi. Są pandemią wirusa i epidemią samotności.

Ten spektakl to spotkanie zarówno z maszkaronami z krakowskich fasad zabytkowych kamienic, jak i z naszymi własnymi. To podróż do dzieciństwa i na koniec świata. Śmiech przez łzy i płacz ze śmiechu.

Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa „Wiosenne i letnie wydarzenia kulturalne 2024”.

 

Scena dla młodzieży i dorosłych

prapremiera: 9 września 2024
czas trwania: 70 min. bez przerwy
spektakl dla widzów od 16 lat